Wanneer was de laatste keer dat jij na het eten aan je partner vroeg “zullen we anders even een stukje wandelen?”. Kan je je dat nog herinneren? Heb je dat überhaupt weleens gevraagd of gedaan? Grote kans van niet. In de winter ben je vaak blij dat je warm bij de openhaard zit, in de zomer gaan we weleens op een terras zitten, maar doelloos ronddwalen…? Van a naar b lopen oké. Maar eigenlijk gaan we het liefst op de fiets. Want dat is sneller. Maar slenteren? Nee…

De Italianen zien dat anders. Juist wanneer het donker is, het afkoelt, lopen de straten vol. Ze hoeven nergens heen, maar flaneren. De vrouwen vaak op hakken, want dat hoort erbij als je gaat ‘showen’. De mannen in overhemd, een arm om hun signora heengeslagen. Er wordt langzaam gelopen, hier en daar wordt er “Ciao, Antonio, ciao!” geroepen en ‘occasionally’ worden er kussen uitgedeeld. Het hele dorp wandelt namelijk in de avond, genoeg bekende gezichten dus. Misschien ergens een espresso (maar snel en staand gedronken) of een gelato, maar het doel is om rond te kijken én natuurlijk zelf gezien te worden.

Wat doe jij vanavond?