Ik heb besloten om me vast voor te bereiden op mijn oude dag… Nonna (oma) Bionda! Die dag komt immers eerder dan je denkt. Ofzo.

Nee. Daarom heb ik dit ding niet gekocht. Het zat zo: ik sjouwde me iedere dag, ofja, om de dag, een ongeluk aan boodschappen. Mijn Italiaantje drinkt alleen water uit flessen (zucht…) en daarnaast heb ik water, jus d’orange, cola, etc. nodig voor onze B&B. Als echte Hollandse ben ik een master in het fietsen met boodschappen. Ik nam zelfs mijn nieuwe *huppeluflup* inch tv (groot in ieder geval) 2 kilometer mee voorop de fiets. Naast dat mijn fiets helaas nog ingepakt op een pallet staat dat ik heb laten verschepen van Eindhoven naar Brindisi, is fietsen hier niet een heel groot succes. Er zijn, zoals je op de foto ziet, veel trappen (oké, met dit ding de trap op is ook niet ideaal, maar…), de straatjes gaan bergafwaarts en (nog ergers) weer omhoog en de straatjes zijn glad en smal. Bovenal zijn er geen fietspaden in Brindisi, dus op de fiets ben je je leven niet zeker: auto’s scheuren de hoek om en zijn de baas. Ook als wandelaar moet je je daar maar aan aanpassen.

En dus, kocht ik dit ding. Een trolley, een shopper, of hoe je het mag noemen. In oranje natuurlijk. Ik ben er mega blij mee, echt. En het maakt mij niet uit dat jullie er om lachen: hier loopt iedereen er mee! Al zijn dat wel meestal, uh, oude omaatjes. Maargoed.. ik hoor er wel echt bij nu. Bij die oudjes.

Zou jij zo’n ding kopen?